بررسی ارتباط میان فعالیت آنزیم پلی گالاکتوروناز و شدت بیماری زایی جدایه های ایرانی قارِچ <i>ascochyta rabiei</i>

یکی از مهم ترین بیماری ها در نخود (cicer arientinum) ، بیماری برق زدگی است، که توسط قارچ ascochyta rabiei ایجاد می شود. در این پژوهش 43 جدایه از قارچ ascochyta rabiei از بذور و گیاهان آلوده نخود، خالص سازی گردید، که از مناطق مختلف استان های کرمانشاه، لرستان، همدان، کردستان، آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی در طول سال های 1376 تا 1378 جمع آوری شده بود. برای تعیین شدت بیماری زایی، از محیط کشت ( cda (chickpea seed meal dextrose agar) استفاده گردید. در این روش، هر جدایه تحت شرایط آزمایشگاهی روی محیط cda در دمای  1±21 درجه سانتیگراد به مدت 9 روز کشت داده شد. آسیب های ناشی از حمله قارچ به قسمت های مختلف گیاهچه های نخود رقم جم به طور روزانه تا روز پنجم ارزیابی، و از صفر تا صد درصد درجه بندی شد. نتایج نشان داد که 13 جدایه (ie06، ie04، io00، il10، il01، ik21، ik19، ik17، ik14، ik13، ik10، ik08 و ik04) با شدت بیماری زایی زیاد (highly virulent, hv) و هفت جدایه (il06، il04، ie08، ie01، ik15، ik06 و ik03) با شدت بیماری زایی کم (weakly virulent, wv) هستند. جدایه های دیگر دارای شدت بیماری زایی متوسط (moderately virulent, mv) بودند. فعالیت آنزیم پلی گالاکتوروناز این جدایه ها روی محیط کشت (pectin zymogram)(pz) اندازه گیری شد. مقایسه نتایج به دست آمده با آزمون بیماری زایی حاصل از 43 جدایه نشان داد که جدایه های دارای فعالیت آنزیمی زیاد در گروه بیماری زایی شدید، و جدایه های با فعالیت آنزیمی کم در گروه بیماری زایی کم قرار دارند.